Dynowscy

Kijów - źródło Saga

cytat z książki "Sztormy i Burzany" Krystyny Rodowicz: Zdarzenie o którym chcę pisać miało miejsce, kiedy babcia Natalia miała 16 lat. Było lato. Wszystkie dzieci hasały w Parku. Babcia w fartuszku pomagała matce w czynnościach gospodarczych. tj. w wydawaniu kucharzowi produktów ze spiżarni. W pewnej chwili przyjechał przystojny młody człowiek, którego się spodziewano. Miał pomagać w administrowaniu i dopilnowywaniu prac rolnych w trzech majątkach. Miał wyższe wykształcenie rolnicze. Prababcia zawołała najstarszą córkę i dała jej ze spiżarni garść cukierków do poczęstowania osób siedzących na werandzie i dzieci. Babcia uniosła fartuszek i wszystkie słodkości zostały tam wsypane. Gość nazywał się Mieczysław Wyrzykowski. Niedługo po rozpoczęciu pracy młody człowiek oświadczył się rodzicom, prosząc o rękę Natalii. Spotkał się z ostrą odmową. W kilka dni po tym babcia zapadła na zdrowiu, stan pogarszał się z dnia na dzień. Zaprzyjaźniony lekarz podejrzewał zapalenie opon mózgowych. Spędzał dużo czasu przy łóżku chorej. Po rozmowach postawił diagnozę i powiedział, że jeżeli rodzice chcą mieć córkę żywą, muszą się zgodzić na jej małżeństwo z Mieczysławem Wyrzykowskim. Tak się też stało. Po jej powrocie do zdrowia odbył się ślub. Było to bardzo kochające się małżeństwo trwające 20 lat. Po przedwczesnej śmierci dziadka, ubierając go do trumny, babcia znalazła w kieszonce na chusteczkę cukierek ofiarowany mu przez nią w dniu ich poznania